Córeczko, wszystko w koło wypełnione jest Tobą. Śmiejesz się do nas z obrazu na ścianie, patrzymy na książki, które często Ci czytaliśmy. W sklepie ananas przypomniał o piosence w takt której tańczyliśmy. Tyle pięknych chwil mieliśmy okazję spędzić razem. W domu Antosia coraz częściej przypomina nam o Tobie. Swym uśmiechem, mimiką twarzy, sposobem ułożenia dłoni. Jeszcze mylimy się i mówimy nie o Antosi tylko o Dziewczynkach. Z drugiej strony wypełnia nas smutek nie do opisania ale i spokój bo tam na górze wreszcie jesteś zdrowa. Wyobrażamy sobie jak biegasz i tańczysz z balonami. Na pewno jesteś taka radosna i szczęśliwa. Proszę opiekuj się nami byśmy przetrwali ten trudny czas. Dodawaj siły i pogody ducha nam i Antosi. Ona przede wszystkim bardzo potrzebuje Twojego wsparcia z góry.
Zosia odeszła 13.12.2019
